Na pamiątkę pedagodzy zabrali... swoje karykatury, które na pewno będą im przypominać o uczniach i współpracownikach. (Fot. Gmina Iława.)
Jak szybko biegną kolejne lata! Pan Stanisław Kowalkowski i pan Zdzisław Bakaluk – to dwaj nauczyciele, dla których miniony rok szkolny był już ostatnim rokiem aktywnej pracy zawodowej. O tym, jaką w swojej szkole cieszyli się sympatią, najlepiej świadczą niespodzianki przygotowane dla nich podczas dzisiejszej pożegnalnej uroczystości.
W kalendarzach wyjątkowa data: 1 września; w placówkach edukacyjnych zabrzmiał symboliczny pierwszy dzwonek. Ale dla niektórych... to czas pożegnania.
Tak było dziś w Szkole Podstawowej im. Michała Lengowskiego w Rudzienicach, gdzie podczas porannego apelu nie tylko witano uczniów po wakacyjnej przerwie, ale też żegnano dwóch przechodzących na emeryturę pedagogów. Mowa o panu Stanisławie Kowalkowskim – który uczył muzyki, informatyki i religii - i o panu Zdzisławie Bakaluku - historyku.
Nie brakowało wspomnień i wzruszeń – w końcu podsumowywano wiele lat wspólnej drogi. Z podziękowaniami za pracę pełną pasji i zaangażowania, za inspirowanie i wychowywanie młodych ludzi, wystąpili goszczący dziś w Rudzienicach wójt Krzysztof Harmaciński i dyrektor szkoły, Stefania Wilk. Wzruszającymi wspomnieniami podzieliła się też była pani dyrektor, Urszula Solis.
Ale nie zabrakło też zabawnych chwil. Na pamiątkę pedagodzy zabrali... swoje karykatury, które na pewno będą im przypominać o uczniach i współpracownikach.
Razem z Gminą Iława i rudzienicką podstawówką życzymy świeżo upieczonym emerytom zdrowia i wielu spokojnych chwil!
Red. kontakt@infoilawa.pl.
Zdjęcia: UG w Iławie.
Stanisław Kowalkowski uczył muzyki, informatyki i religii.
Zdzisław Bakaluk to historyk.
"Nauka to podróż, która trwa przez całe życie".
4Komentarze
Portal infoilawa.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy. Wpisy niezwiązane z tematem, wulgarne, obraźliwe lub naruszające prawo będą usuwane. Zapraszamy zainteresowanych do merytorycznej dyskusji na powyższy temat.
Panie Stasiu! Dziękujemy za wiele lat pracy w pełnym zaangażowaniu i z pasją. Dzięki Panu wielu uczniów wspomina szkołę z łezką w oku. To były piękne czasy!
Kiedy odchodziłem i mnie żegnano akurat, to przyjęto nowego nauczyciela. Tenże do mnie tak: "Takiemu to dobrze, nie to co mnie" Oto jak nowi kochają szkolnictwo i nauczanie. I co wy na to???