historia Iławy

Dobiegł końca kolejny sezon wakacyjnych wypraw na Wielką Żuławę. Wycieczka z regionalistami i radnymi Michałem Młotkiem i Dariuszem Paczkowskim, która odbyła się na wyspę 27 sierpnia, stała się okazją do przypomnienia, jak wyglądały powojenne propozycje zagospodarowania Wielkiej Żuławy. Dyskutowano także o jej przyszłości i oczekiwaniach

Wielką Żuławę kojarzono do tej pory wyłącznie z filmem „Gniazdo” z 1974 roku. Okazuje się jednak, że podobnych produkcji powstało na wyspie więcej. Dla przykładu w 1978 roku powstawała tam część zdjęć do filmu „Dux Polonorum – Niemcza 1017 rok”. A to wciąż nie wszystko, bo rok wcześniej – w 1977 roku – na Wielkiej

W zeszłym roku zapowiedzieli kontynuowanie wypraw na wyspę. I teraz dotrzymują słowa. Michał Młotek i Dariusz Paczkowski, organizatorzy cyklu „Historia jednej ulicy”, po raz kolejny zapraszają iławian na wakacyjne spacery po Wielkiej Żuławie. Najbliższy z nich odbędzie się już w niedzielę, 9 lipca.

Od 8 do 11 czerwca delegacja przedstawicieli Iławy na zaproszenie burmistrzyni Katji Gronau odwiedziła miasto partnerskie Herborn, a okazją do wizyty był jubileusz 25-lecia współpracy obu miast. Podczas pobytu podsumowano dotychczasowe działania i zaplanowano kolejne obszary działalności, o które rozszerzone zostanie partnerstwo.

Kolejna odsłona „Historii jednej ulicy” - miłośnicy Iławy po ośmiu latach powrócili na Sienkiewicza.

Nieistniejący już budynek, w którym się urodził w 1940 roku i następnie przez kilka lat mieszkał, a jego rodzina prowadziła interesy, rozpoznał na makiecie przedwojennego rynku starego miasta w Iławie 83-letni Wilfried Schilkowski.

Nowy rekord frekwencji padł na historycznym spacerze z regionalistami Michałem Młotkiem i Dariuszem Paczkowskim. W piątkowy wieczór w ich wycieczce pod hasłem „Kryminalna historia Iławy” - zorganizowanej w ramach Nocy Muzeów - uczestniczyło około 300 osób!

Pomimo niezbyt sprzyjającej pogody, zimnego wiatru, kilkadziesiąt osób stawiło się na niedzielnej pieszej wycieczce z cyklu "Historia jednej ulicy", aby wspólnie z przewodnikami Michałem Młotkiem i Dariuszem Paczkowskim zgłębiać tajniki historii dzisiejszej ulicy Jasielskiej. Dzisiejszej, bo jak podkreślali regionaliści, ulica ta miała

Do dziś pamiętane przez mieszkańców i darzone dużym sentymentem. Archiwalnym zdjęciem iławskich witaczy - swoim kształtem nawiązujących do żagli na tafli najdłuższego jeziora w Polsce - podzieliła się w Internecie mieszkanka naszego miasta Edyta Welzant.

Tu spotykali się mieszkańcy Iławy - tej przedwojennej i tej współczesnej, polskiej. Przez 10 dekad swojego istnienia widział wiele ważnych wydarzeń, uroczystości, przeróżne gale, spotkania, koncerty i spektakle. 

Choć pogoda nie zachęcała do spacerów, spora grupa iławian wzięła udział w ostatnim w tym roku spotkaniu z Michałem Młotkiem i Dariuszem Paczkowskim. W ramach nowej „Historii jednej ulicy” zaprosili oni mieszkańców na wycieczkę po ulicy 1 Maja. Opowieści, ciekawostek, anegdot i wspomnień, jak zawsze, nie brakowało.

Dzisiaj miasto nad Jeziorakiem - ważny węzeł na kolejowej mapie kraju - trudno sobie wyobrazić bez kolei. A czy wiecie, że Iława na dobre związała z nią swoje dzieje dokładnie 150 lat temu? Tej rocznicy, ale też znaczeniu kolei dla dzisiejszej Iławy, poświęcił swój dokumentalny film związany z naszym miastem Tomasz Kiejstut Dąbrowski.

O kolejnych interesujących faktach z historii Iławy można było usłyszeć podczas październikowego spaceru po mieście. Tym razem Michał Młotek i Dariusz Paczkowski pojawili się wraz z grupą mieszkańców na ulicach Andersa i Smolki. Podczas godzinnej wyprawy nie tylko opowiedzieli o historii najważniejszych miejsc i obiektów z tej części miasta, ale

Dzięki niemu iławianie będą mogli zobaczyć, jak najprawdopodobniej wyglądała Iława przed wielkim pożarem z 1706 roku, a nawet wcześniej, bo część jego trójwymiarowych rekonstrukcji i wizualizacji sięga także okresu późnego średniowiecza. Kamil Cieszyński, pochodzący z Iławy architekt, choć obecnie mieszka i pracuje w Gdańsku, nie zapomniał

Wydawałoby się, że o historii Iławy wiadomo już wiele. Skąd jednak wzięła się nazwa osiedla Gajerek? Dlaczego mieszkańcy ulic Grudziądzkiej i Toruńskiej odnajdują na strychach dokumenty i zdjęcia niemieckich żołnierzy? Gdzie tak naprawdę zaczyna się i kończy osiedle Gajerek? Na te pytania trudno odpowiedzieć. Ale można spróbować. Podjęli się tego